Als je me een paar jaar geleden had verteld dat ik op een avond onder een volle maan met een groep mensen in een cirkel zou zitten, dan had ik waarschijnlijk meteen het beeld voor me gezien van vrouwen in Linnen of katoenen jurken en rokken, of kleding in aardetinten dat in laagjes om hun lichaam viel, met een klankschaal in de hand.

En eerlijk is eerlijk, dat beeld had ik niet helemaal zonder oordeel.

Toen we in Amerika woonde kwam ik voor het eerst in aanraking met een maancirkel. Ik had mezelf beloofd zo veel mogelijk uit mijn comfortzonde te gaan en besloot te gaan. De ervaring veranderde volledig mijn beeld van volle maan bijeenkomsten. Vanaf dat moment ben ik me meer verdiepen in de maan. Vooral het ritme ervan en de invloed op onze aarde en daardoor ook op ons. Hoe meer ik leer, hoe minder zweverig het word. Sterker nog: ik voel me er juist méér door verbonden met de natuur en met het ritme van de aarde.

Wist je bijvoorbeeld dat op Terschelling zilte planten groeien die op plekken staan die bij volle en nieuwe maan onder water komen te staan? Dat komt door de springtij. Dat water, rijk aan mineralen en zout, is essentieel voor hun groei. Het is de maan die dit in samenwerking met de zon en aarde alles in gang zet. Zij zorgt voor eb en vloed door de aarde als het ware aan te trekken en weer los te laten. Bij springtij staan de maan, de zon en de aarde op één lijn. Dat zorgt voor extra zwaartekracht en dus hogere vloed. Niks vaags aan, gewoon natuurkunde.

Wat wél bijzonder is: ooit leefden we in ritme met de maan. Maar sinds de Julius Caesar en later de kerk de tijd gingen structureren zijn we afgestapt van de maankalender. Met als resultaat: kunstmatige tijden, schrikkeljaren, zelfs schrikkelseconden (omdat de maan de aarde heel langzaam afremt in haar draaiing). Niet in lijn met de natuur.

Gelukkig voelen steeds meer mensen weer de behoefte om terug te keren naar een natuurlijker ritme. 

Afgelopen volle maan organiseerden Randy en ik een bijeenkomst op Terschelling. Tot onze vreugde meldden zich 15 mensen aan waarvan maar liefst 8 mannen. Sommige studeerde aan de universiteit , andere waren ecoloog of marketeers, allemaal verschillend, allemaal open, net als de vrouwen overigens. En dat was het mooiste. Mooi dat deze 15 mensen zonder vooroordelen de cirkel instapten, échte gesprekken voerden en lieten zien dat persoonlijke groei, verbinding, humor en diepgang niets met gender, leeftijd of afkomst te maken heeft en alles met vooral mens zijn. 

Zoals bij elke bijeenkomst werkte we ook deze keer met een thema, passende bij het jaargetijde. Dit keer ging het over ‘Rijping’. Over de rust om iets tot volledige groei te laten komen en het lef om in het licht te gaan staan zodat je jouw doelen kunt behalen. We spraken onder andere ook over Kronos- en Kairos-tijd.
Kronos is de kloktijd: strak, meetbaar, altijd doordenderend.
Kairos daarentegen is de tijd van het moment: gevoelsmatig, intuïtief, wanneer ‘de tijd rijp is’.

We kwamen tot de conclusie dat deze volle maanbijeenkomst zich volledig in Kairos-tijd bewoog. De meest gegeven reactie was; ‘ongelofelijk dat we elkaar pas anderhalf uur kennen’. En dat heeft alles te maken met je telefoon op uit, een goed onderwerp, échte gesprekken, in de natuur bij het vuur waar je even vooral jezelf kunt zijn. Geen man, geen vrouw, geen vader, geen moeder, geen sportmaatje, werknemer, werkgever, geen masker, geen rol maar vooral mens zijn, in verbinding met elkaar en het ritme van de natuur.

Dus nee, vollemaanbijeenkomsten zijn niet alleen voor vrouwen.
Ze zijn er voor iedereen die wil vertragen, verbinden, verdiepen
…of gewoon even vooral uit zijn of haar rol wil stappen en mens wil zijn.

Samen met gelijkgestemden.

Wil je ook een keer deelnemen aan een volle maan cirkel? Gemiddeld genomen organiseren we zo’n 8 volle maanbijeenkomsten per jaar.

Volg ons dan hier op FB om op de hoogte te blijven wanneer.

Hier een kleine sfeerimpressie van Randy die het vuur aansteekt voordat de deelnemers komen.